De Kantonrechter: Ibrahim moest de stad uit
Het is 30 juli 2017 als de 19-jarige Ibrahim uit Bavel wat vrienden uit een andere stad uitnodigt om Breda eens te komen bekijken. ’s Avonds gaan ze stappen, maar ze worden om onduidelijke redenen uit een café aan de Visserstraat gezet. Het is al laat, de politie sommeert de vriendengroep de stad te verlaten. Ibrahim snapt dat hij weg moet en geeft er gehoor aan, maar wordt niet veel verder alsnog opgepakt. Hij dient die nacht in een politiecel te slapen.
Ibrahim woont sinds eind 2015 in Nederland. Na acht maanden beginnen de Nederlandse lessen. Inmiddels spreekt hij de taal al best redelijk, maar omdat het hier wel een rechtszaak betreft is er een tolk meegekomen. Vorige zomer, toen Ibrahim en zijn vrienden samen uitgingen in Breda, was zijn taalvaardigheid nog beduidend minder. ,,De politie praatte op luide toon met me, ik had wel door dat we weg moesten, dat was me echt helder”, legt hij uit. Hij gaat ook weg, naar de naastgelegen Havermarkt. Vanaf deze plek probeert hij zijn gasten bij zich te krijgen om samen naar huis te gaan. Zij hebben immers geen idee waar Ibrahim woont.
Dat ziet de politie ook. Ze slaan hem in de boeien en nemen hem mee naar een politiecel. ,,Ik dacht dat ik weg moest bij dat café, dat deed ik. Ik wist echt niet waar ik dan wél mocht zijn.” ’s Morgens wordt hij weer vrijgelaten, ’s middags moest hij terugkomen om een boete van zo’n 400 euro te betalen.
Geen verklaring
,,De politie praatte heel snel, ik begreep niet goed wat ze zeiden”, legt Ibrahim uit. Het proces verbaal is ruim opgezet, constateert de rechter. Maar een verklaring van Ibrahim ontbreekt, wat hem niet zint.
De officier van justitie vindt dat het hem duidelijk genoeg gemaakt is dat hij er weg moest. ,,Aan de hand van het proces verbaal begrijp ik goed wat er gebeurd is. Het was slimmer om het uitgaansgebied te verlaten en je vrienden te bellen”, zegt ze. Dat hij kennelijk niet verhoord is, vindt ze wel kwalijk. ,,Waarom er geen tolk opgeroepen is om samen een verklaring te geven, dat klopt niet.” De boete is overeenkomstig met de gemaakte afspraken, maar ze wil deze in dit geval wel voorwaardelijk opleggen. Ibrahim begreep simpelweg onvoldoende wat er gaande was. Ibrahim toont zich blij met deze eis. ,,Ik bedank u. Ik kende de wet niet, dus ik vind dit heel eerlijk”, zegt hij. De rechter is het niet helemaal eens met de officier van justitie. ,,U sprak gewoon onvoldoende Nederlands en was in mijn optiek niet bezig om de politie tegen te werken.” Hij spreekt Ibrahim dan ook vrij.
