Deze Kantonrechter verscheen eerder op 1 februari 2015 in BN DeStem:
De zaak: de 68-jarige Philip uit Heusden is kunstenaar en heeft een atelier in Wijk en Aalburg. Hij liet zijn honden op 14 oktober 2013 los lopen in de uiterwaarden van Wijkerzand, maar dat is sinds kort verboden.
“Ik wil er wel op wijzen dat er een fout staat in het proces verbaal”, geeft Philip direct aan. Hierin staat dat hij zijn honden heeft losgelaten op ‘andermans grond’. “En dat is niet waar, het Wijkerzand is een open gebied, daar is niemand eigenaar van. Ik mag daar dus gewoon rondlopen.” Voor de ingang van het park staat een bord met de regels vermeld. “Nou ja, enigszins uit het zicht onttrokken, er staan bomen voor. Ik ga hier niet ontkennen dat ik het bord wel eens gezien heb.” Het is Philip dan ook wel degelijk bekend dat hij z’n honden aan moet lijnen. Dat weigert hij echter. “Het gezegde in de omgeving luidt: ‘iedereen die een schoorsteen heeft, mag daar vrij lopen’. Ofwel, het is een vast groepje mensen dat daar komt. Nooit druk, het is er een ons kent ons, die honden kennen elkaar ook allemaal.” De rechter verduidelijkt de oorzaak van de geldende regel. Tot voor kort werd het inderdaad toegestaan hier de honden vrij rond te laten lopen, maar in 2012 vond er een incident plaats: een valse hond doodde toen een schaap. Kort daarna vond er wederom een incidentje plaats, waarop de boeren uit de omgeving aangedrongen hebben om honden vooral aan te lijnen. “Wat ik zeg: er komt daar een vaste, kleine groep mensen hun hond uitlaten. Die valse hond kwam niet uit de omgeving, die mensen waren daar voor het eerst. Er is verder werkelijk nog nooit wat gebeurd.” Philip houdt de honden vrij, juist om frictie tussen de honden onderling te voorkomen. “Een aangelijnde hond heeft veel minder macht dan een vrije hond. Er ontstaat dan spanning tussen de honden.” De rechter komt terug tot de kern: zijn voornaamste taak is om te oordelen of de geldende regels nageleefd worden. Het is zijn taak om te bepalen of de regels ook duidelijk zijn. De officier van justitie wil weten of Philip, na ontvangst van zijn boete, de honden nog steeds los laat lopen. “Natuurlijk, het zou hypocriet zijn dat niet te doen. Kijk, we hebben daar een surveillant die deze buurt in de gaten houdt. Hij komt zijn auto niet uit en bekijkt de situatie dus vanuit zijn autostoel. Met de auto kan hij niet op deze plek komen, dus maak ik me geen zorgen.” De rechter oordeelt coulant met Philip. “Allereerst: ik vind het feit dat er ‘andermans grond’ in het proces verbaal staat niet zo relevant. Het mag niet wat u doet, maar ik ben ervan overtuigd dat u de honden onder controle heeft. Normaliter staat hier een boete van 90,- op, maar ik maak daar 50,- van.” Philip zucht. “Hoe meer regels men opstelt, hoe vaker regels overtreden worden, luidt een oud Chinees gezegde.” De rechter toont begrip. “Het klopt dat de goeden vaak onder de kwaden lijden.”
