De politie waarschuwde de 43-jarige Gregory tot drie keer toe. Vroegen hem keer op keer om vooral afstand te houden. Ze duwen hem letterlijk weg, maar de Bredanaar bleef roepen. Schreeuwen. Dreigend en overheersend. Daar heeft hij ook wel een reden voor: zijn vriendin Dina wordt op dat moment gearresteerd. Er is veel consternatie, veel publiek aanwezig, veel bemoeienis. Uiteindelijk wordt ook hij opgepakt. ,,Halló. Ik wilde gewoon praten, weten wat er aan de hand was. Dat die agent me op die manier wegduwde kan gewoon niet. Hij zou zijn hand in zijn *** moeten duwen”, klinkt hij nog steeds ziedend.
Het is 21 september 2018 en het incident gebeurt bij een coffeeshop aan de Bredase Nijverheidsingel. Even daarvoor ligt Gregory nog te slapen. Hij wordt wakker gebeld: zijn vriendin zit in de problemen. Hij stapt snel op de fiets om haar tot rust te manen. Haar rustig te krijgen.
De politie is niet zo blij met de aanwezigheid van Gregory. Niet zo blij met de aanwezigheid van wel meer mensen. Gregory heeft het over ‘duizenden mensen’.
,,Als de politie zegt: bemoeit u zich er niet mee: waarom doet u dat dan toch?”, vraagt de rechter. ,,Pff. Meneer heeft een uniform en heeft dus het recht mij te duwen? Dáár gaat het mij om!”, reageert Gregory.
De rechter kijkt naar het proces verbaal. ,,Het aardige is dat de verhalen erg goed stroken. U zegt geduwd te zijn door de politie en dat zeggen zij ook. Maar zij waren aan het werk, u had moeten luisteren.”
Dat gaat er bij Gregory niet in. ,,Halló! Het is mijn vader niet. Communiceer gewoon normaal”, roept hij. Er staat 250 euro op het spel. Gregory gaat volgende week weer werken, maar hij weigert per definitie te betalen. ,,Want ik heb niets misdaan.” De officier van justitie is wel helder. ,,De politie vraagt aan iedereen afstand te houden. Tot driemaal toe. Dat moet je gewoon doen.” De rechter snapt de emoties van Gregory wel. ,,Het was je vriendin, dus ik snap dat je iets wilde doen. Ik zal het daarom wat matigen tot 150 euro.” Gregory schudt meewarig het hoofd. ,,De politie heeft de macht, dat is weer duidelijk.” De rechter legt hem uit dat hij tegen de uitspraak in beroep kan gaan. ,,Jaja, ik weet het. Ik weet precies hoe het werkt.”
