De 56-jarige Marvin uit Tilburg zit in de ochtend van 25 mei 2017 in het stadspark van Tilburg. Een handhaver komt langs en ziet dat Marvin een halfvol halve liter blik bier weggooit. Marvin ontkent dat stellig. ,,Ik was met iemand aan het praten op een bankje. Ik maakte een beweging naar hem toe, dat misschien met een beetje fantasie lijkt op gooien. Maar ik had verder helemaal geen bier bij me. Ik lust niet eens bier”, roept hij verontwaardigd.
Vlak naast het bankje liggen echter wel blikjes bier. ,,Eerst eiste hij dat ik die blikken op zou rapen en weg zou gooien. Er liggen wel vaker troep op de grond, ik heb dat dan ook geweigerd; ze waren niet van mij. Toen dreigde hij me te arresteren, maar dat interesseerde me niet. Ik ben toch geen klein kind? Ruim lekker zelf op, denk ik dan, als die blikken je storen. Nee, hij heeft me daarop niet gearresteerd, dat recht had hij natuurlijk ook niet.”
Marvin krijgt een boete van 90 euro, voor iets dat hij echt niet gedaan heeft. Dat vindt Marvin, die in de schuldsanering zit en het allesbehalve breed heeft, echt onterecht. ,,Ik ga dat daarom echt niet betalen, echt niet, ook niet als u me nu alsnog schuldig verklaart. Die man kan nooit gezien hebben dat ik dat blikje bier weggooide, want ik héb dat niet gedaan.”
Het is Marvin bittere ernst, praat ook op luide toon in de rechtszaal en herhaalt keer op keer zijn verhaal. De officier van justitie vindt het proces verbaal ook wel erg summier. ,,’Heeft een blikje bier weggegooid’, tja. Waardoor de verklaring van u me wel laat wankelen, want zoals ik het hier lees is er verder geen enkel aanknopingspunt voor me om aan te nemen dat u inderdaad dat bier weggegooid hebt. Er is nauwelijks context, ik zie het niet voor me.” De officier van justitie neigt dan ook naar vrijspraak, zegt ze.
Ook de rechter ziet dat zo. ,,Wellicht heeft u het wel gedaan, ik was er zelf niet bij. Maar u bent er van overtuigd dat u onschuldig bent. Er wordt hier gewoon niet duidelijk genoeg gemaakt dat u dit gedaan heeft. Ik spreek u daarom vrij. Ik kan u alleen nog een goede middag wensen.”
Marvin is er even stil van. Had dit, ondanks de overtuiging van zijn gelijk, niet verwacht. ,,Heb ik toch één keer geluk in mijn leven… Bedankt!”
