Deze editie van de Kantonrechter verscheen op 13 juli in BN DeStem.
De 37-jarige Achmed uit Antwerpen maakte op 19 mei 2013 nogal wat lawaai vlak voor het Holland Casino in Breda. Wegens het verstoren van de openbare orde staat hij vandaag terecht voor de kantonrechter in Breda.
“Duizend maal excuses. Daar wil ik graag mee beginnen”, vangt Achmed zijn betoog aan. “Ik ben die dag natuurlijk al meegenomen naar het bureau. Ik heb mij vreselijk misdragen, dat erken ik direct. Ik was mezelf niet. Ik heb ook direct mijn excuses aangeboden aan de agenten en dat wil ik vandaag ook aan u doen. Dus nogmaals, duizendmaal excuses.” De man is schuldbewust en zit met enigszins gebogen hoofd in het beklaagdenbankje. Hij heeft zelfs een spiekbriefje meegenomen en op rustige toon betuigt hij spijt en vertelt wat er in zijn ogen misgegaan is. “Ik heb vandaag speciaal vrij genomen van mijn werk, ook om aan justitie hier in Nederland excuses te maken. Aan u, omdat ik nu alleen maar werk kost en aan alle anderen die met deze zaak te maken gehad hebben. U bent nu tijd aan mij kwijt, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Ik had die dag teveel gedronken en zat toentertijd niet goed in mijn vel. Ik was daarom wellicht iets sneller aangebrand dan anders en ben op dat moment volledig doorgeslagen.” De rechter en de officier van justitie laten de man rustig vertellen. “Maar u heeft zelfs uw shirt uitgetrokken en in flarden gescheurd, terwijl u dus aan het schreeuwen en vloeken was voor Holland Casino?”, vertelt de officier van justitie. “Verschrikkelijk. Verschrikkelijk en gênant. Wat ik al aangaf, ik weet niet wat er die dag met mij aan de hand was. Ik ben sinds die dag sober, ik besloot direct te stoppen met het drinken van alcohol. Ik ben veel te ver gegaan. Ik heb de orde verstoord en uit een vreemd soort oerinstinct mijn shirt kapot gemaakt. Ik wil nogmaals duizendmaal mijn excuses aanbieden. Ik voel mij hier vreselijk bij. Ik heb klaarblijkelijk een vlaag van verstandsverbijstering gehad, anders kan ik het niet verklaren.” De officier van justitie heeft haar eis al klaar: “Uw spijt klinkt oprecht en u heeft een blanco strafblad, ook in België. De feiten zijn uiteraard bewezen en u erkent dat ook. Normaliter staat voor het verstoren van de openbare orde een boete van 110 euro. Ik verlaag deze naar 60 euro; u komt helemaal uit Antwerpen, hebt speciaal voor deze zitting vrij gevraagd en biedt nu ook duidelijk uw welgemeende excuses aan. Dat verdient lof, maar u verdient natuurlijk ook alsnog straf. De politie gaf ook al aan dat u zich na uw aanhouding voorbeeldig en haast nederig gedroeg.” De rechter kijkt Achmed aan en vraagt of hij deze straf zou aanvaarden. “Ik aanvaard elke straf, want ik ben die avond verkeerd bezig geweest, mevrouw”, geeft hij aan. De rechter volgt de eis van de rechter; de man krijgt straf voor het verstoren van de openbare orde, maar dat dit echt een eenmalig incident betreft is voor iedere aanwezige duidelijk.
