,,Heeft u alle processen ontvangen, edelachtbare? Mijn herziene verzetschrift?” De 55-jarige Ad uit Rotterdam heeft zich uitgebreid voorbereid. Strak in het pak, een berg papierwerk voor zich op tafel en gebruikmakend van een fraai arsenaal aan juridische termen. De rechter kijkt naar de zaak en naar Ad. Deze ogenschijnlijk eenvoudige zaak zou wel eens ingewikkeld kunnen worden: Ad werkt ‘in de periferie van het justitiële apparaat’ en gaat deze kennis gebruiken. En dat terwijl hij op heterdaad betrapt is op wildplassen in Etten-Leur, op 8 juni 2017.
Hij heeft via de gemeente geëist dat de boas die hem betrapte ter zitting zou komen. ,,Ik heb vragen aan ze. Ik zou graag drie kwartier per persoon willen krijgen”, legt hij uit. En heeft het openbaar ministerie het zo’n twintig-pagina’s tellende verzetschrift ontvangen?
De rechter zucht. ,,De boa’s zien u in de bosjes staan. Ze wachten tot u eruit komt. Na dertig seconden zien ze dat u uw broek dicht doet. Ze zien een natte plek tegen een boom en ruiken een urinelucht. Wat wilt u hier dan tegenin brengen?”
Maar het is Ad bittere ernst. ,,Ik heb mijn verweer ingediend. Dat u uw spullen niet op orde heeft, is aan u te wijten.”
Wat hijzelf eigenlijk deed in die bosjes? ,,Dat is mijn persoonlijke levenssfeer, ik mag daar gewoon zijn. Misschien wilde ik wel de benen strekken, of een frisse neus halen. Dat is niet strafbaar.”
De rechter wil de officier van justitie de kans geven om het verweer van Ad nog in te zien en schorst de zaak voor tien minuten.
De rechter wil na de schorsing alsnog één van de boas horen, maximaal vijf minuten. Ad maakt bezwaar. Hij wil ze beiden. En langer. ,,Dan wijs ik het af. Ik zie simpelweg geen verdedigingsbelang”, besluit de rechter.
Er is geplast, dat is volgens de officier van justitie wel duidelijk. ,,Daar staat 140 euro boete op. Maar het is wel wat lang geleden, dus wil ik er 80 euro van maken.” De rechter vindt de ingebrachte stukken van Ad ‘lezenswaardig’, maar ‘het zijn veronderstellingen’. ,,U mag natuurlijk de bosjes ingaan om uw benen te strekken, maar ik geloof niet dat dat is wat u daar deed.” Hij legt een boete op van 40 euro. Door de laagte hiervan kan Ad hier niet tegen in beroep gaan.
[…] (Het verhaal De Kantonrechter over Ad lees je hier.) […]