Deze Kantonrechter verscheen eerder op 4 juli 2016 in BN DeStem
De 57-jarige Amar* uit Tilburg rijdt op 8 maart 2015 met een snelheid van 139 km/u bij Dorst, waar een maximumsnelheid geldt van 80 km/u. Bij 50 km/u te hard wordt normaliter het rijbewijs ingenomen.
“Een onbekend gebleven bestuurder reed met 139 km/u in uw auto. Laten we beginnen met de vraag wie deze bestuurder was. Was u dat zelf?”, vraagt de rechter voor de zekerheid aan Amar, kijkend naar het proces verbaal. Ja, niemand anders rijdt in zijn auto en het kan dan ook niet anders dan dat hij de snelheidsovertreding begaan heeft. “Dan is dat in ieder geval duidelijk en weten we dat we hier met de juiste persoon praten”, concludeert de rechter. Amar is al een tijdje arbeidsongeschikt en leeft van een uitkering. “Ik ben een hartpatiënt. Lopen en fietsen is te heftig. Korte afstandjes lukken wel, maar langere afstanden zijn gevaarlijk. En ik moet toch driemaal per week naar de dokter.” Hij heeft z’n rijbewijs hard nodig, wil hij maar zeggen. Amar heeft nog nooit van z’n leven in een bus of een trein gezeten en gezien de staat van z’n hart lijkt hem dat ook onverstandig. “Dat wordt me veel te veel opwinding”, voorspelt hij. Bovendien is het openbaar vervoer te prijzig voor Amar, voegt z’n advocaat er aan toe. Amar heeft ook niemand in z’n omgeving die hem voor een bepaalde periode naar therapie kan brengen, dus het is er alles aan gelegen dat Amar zijn rijbewijs behoudt. Maar zelf rijden? Is dat wel verantwoord volgens de dokters? “De artsen houden alles strak in de gaten. Vooralsnog is dat gelukkig nog geen probleem.” Reden van dit onderwerp is dat het rijbewijs van Amar serieus in het geding is. Normaliter staat een onvoorwaardelijke rijontzegging van twee maanden op een snelheidsovertreding van meer dan 50 km/u te hard, plus een boete van 700,-. De uitkering van Amar bedraagt echter slechts 749,- per maand en bovendien heeft hij wat schulden lopen die momenteel langzaam afbetaald worden. De advocaat bekritiseert het proces verbaal. “Amar heeft een heel oud autootje, ik vraag me af of deze wel 139 km/u wel kán. Het proces verbaal is bijzonder summier, er staat niets in wat Amar helpt om zich dit incident goed te kunnen herinneren. Hij weet het niet meer.” De hartsituatie van Amar is nijpend. “Ik heb dit jaar de zoveelste hartoperatie gehad, maar een nieuwe operatie is gevaarlijk. Op dit moment zou dat levensbedreigend zijn.” Geen (hoge) boete, geen rijontzegging, maar wat voor straf dan wel? Een werkstraf wellicht? Amar betwijfelt dat. Niet alleen gezien de staat van zijn hart, maar ook gezien zijn verleden. “Ik ben 34 jaar lang vrachtwagenchauffeur geweest in Nederland en heb niet één keer een overtreding begaan.” Toch vraagt de officier van justitie een werkstraf van 20 uur. “Want hier staan nu eenmaal zware straffen op, dat kan ik niet zomaar door de vingers zien. Deze wordt op maat gemaakt, gezien de staat van uw hart.” Bovendien ontvangt Amar een rijontzegging van twee maanden. Voorwaardelijk, dat dan weer wel.
*om de privacy van de hoofdpersoon te beschermen is dit een gefingeerde naam
Dus die man heeft zo’n ‘zwak’ hart dat meneer zich 1 niks meer kan herinneren van de rit, 2 geldboetes niet kan betalen wegens arbeidsongeschiktheid, 3 geen taakstraffen uit kan voeren, 4 ab-so-luut niet met ander vervoer dan zijn eigen auto kan rijden en 5 zich automatisch in de slachtofferrol gooit… Zou het dan niet verstandiger zijn voor die man om een deeltijdtaxipas aan te vragen. Stel je voor dat meneer zomaar ineens voor een rood stoplicht moet remmen ofZo. Kan zijn ‘oh zo zwakke hart’ wel zo’n schrikmoment verdragen?? *sarcasme uit. Kom toch op man. Als zijn rijbewijs hem zo dierbaar is en hij kan niet voor dr concequenties opdraaien moet hij wel 6 x nadenken voor hij in de auto stapt en zuinig zijn op zijn rijbewijs. Meneer denkt dat hij boven de wet staat met zijn arrogantie.