Ik heb deze ochtend om 8:00 een afspraak via Zoom met een opdrachtgever over een ingewikkeld onderwerp. Deze opdracht vereist scherpte. Het onderwerp is weliswaar rete-interessant, maar op detailniveau ingewikkeld. Ik sta vroeg op, ontbijt goed en wil daarna koffie zetten. Ik kom er direct achter dat het gas op is. Shit. Geen gas is geen koffie. Zo simpel is het. Tania stelt bezorging vanuit Starbucks voor, maar daar bedank ik voor.
Het gas is op!
Dan maar douchen, denk ik met mijn slaperige kop. Het irritante is dat het in dit huis letterlijk meerdere minuten duurt voordat het water opgewarmd is. Dus draai ik de kraan open en zet de computer alvast aan, om me nog een beetje extra in te lezen. Na enkele minuten verhuis ik naar de douche. Het water is nog steeds koud. Oh ja. Geen gas is ook geen warm water, logisch. Dat realiseer ik me pas na die meerdere minuten, als het water nog altijd ijskoud is. Godver.
Ik vergeet het weliswaar soms, maar ik ben dit soort ongemakken inmiddels gewend. Je kunt simpelweg niet zien wanneer het gas op is. Dat moet je raden. Na vier weken zal het wel zo ongeveer op zijn. Vooralsnog zijn we altijd te laat. Als het gas op, bel of app je naar het gasbedrijf. Een uurtje later rijdt er een vrachtwagentje voor. Ze plaatsen een ladder tegen je huis, je zegt voor hoeveel pesos je gas wilt en zij pompen het vervolgens in de tank op ons dak. Dat is dus op bestelling. Prima, het duurt gelukkig nooit lang. Doordeweeks, althans. In het weekend en in de avonden moet je wachten op de eerstvolgende doordeweekse ochtend.
Drinkwater in flessen
Nog een voorbeeldje. Het water uit de kraan is geen drinkwater. Tweemaal per week komt een bedrijf langs met 20-liter flessen drinkwater. Kost je 40 pesos, een kleine twee euro. Moet je er wel aan denken. Dat doe je door een lege fles buiten neer te zetten, als signaal dat het nodig is. Anders roepen ze je, als je geluk hebt. Of ze rijden je gewoon voorbij. Ben je zelf niet thuis, dan leg je 40 pesos onder de fles. Eventueel wisselgeld vind je dan bij thuiskomst onder de nieuwe fles. Dat gaat allemaal van een leien dakje.
Elektra
Nog een voorbeeldje. Wij kunnen onze magnetron alleen gebruiken als er verder geen zware apparaten werken. Wasmachine aan betekent géén magnetron. Doe je het wel, valt de elektra in haar geheel uit. Dat kunnen we weer eenvoudig aanzetten, maar de stoppen bevinden zich op een irritante plek, buiten. Het is een gedoetje.
Die elektra hoeft overigens niet persé iets met jou te maken te hebben. Als het stormt en onweert, valt het soms ook uit. Meestal is dat dan binnen een uurtje opgelost. Ik heb het pas één keer meegemaakt. Was best een romantisch avondje, dat dan weer wel.
Alles heeft z’n charme. Het zijn voor ons Westerlingen haast onvoorstelbare ongemakken, maar eerlijk gezegd was ik het na een paar dagen wel gewend. Meebewegen is ten alle tijden een must, vasthouden aan je eigen zekerheden onzinnig.
WhatsAppen met Aeromexico
Mijn ouders komen begin februari deze kant op. Daar kijken we enorm naar uit. De oorspronkelijke data zijn onlangs ietsjes verzet, waarschijnlijk in verband met personeelstekort door de omnikron-variant. De aankomstdatum is nu een dagje eerder, hun vertrekdatum twee dagen eerder. Dat laatste komt niet zo goed uit. Dus gisteren appte Tania met vliegtuigmaatschappij Aeromexico. Het bleek een echt persoon, tot mijn enorme verbazing en verrassing. In eerste instantie gaf de medewerker aan dat het niet mogelijk was om die datum te veranderen. Na een ah-toe-de-originele-datum-was-niet-voor-niets-smeekbede, veranderde hij de datum alsnog terug. Het kon gewoon.
Goed, in Nederland is alles tot in de puntjes verzorgd, krijg je drinkwater uit de kraan, ben je verzekerd van goede elektra en zul je nooit gas tekort komen. Maar appen met een vliegtuigmaatschappij en dit soort onmogelijkheden kosteloos geregeld krijgen? Dat was voor mij dan weer wél verrassend. Dat heeft toch ook wel z’n charme.
Waardeer dit verhaal! (Of steun me door een abonnement te nemen)
