,,Toen ik hier voor het eerst kwam, dacht ik ook: what the fuck is she doing? Maar daarna ging het snel bergopwaarts. Ik voel me nu echt kiplekker”, roept Sara nog altijd verwonderd. We zijn in Oxtotipac, een dorpje op zo’n anderhalf uur rijden van Mexico Stad. Deze ochtend zijn we om 7 uur vertrokken, …
Op bezoek bij een kruidendokter, in the middle of nowhere Lees meer »
Als mijn vader me rond 6:30 voor de zekerheid roept, ben ik al wakker. Klaarwakker. Mijn gedachtes draaien op volle toeren. Het was me gisterenavond niet gelukt online in te checken voor mijn vlucht. Onzekerheid maakte zich direct van me meester: de partij waar ik het ticket had gekocht, had me de laatste week meerdere …
Over precies tien dagen keer ik terug naar Mexico. ,,Oktober pas, toch?”, riep iemand deze week verbaasd uit. Herkenbaar: oktober klinkt eigenlijk altijd ver weg. Deze week overviel een gevoel van weemoed me. Eindelijk, zou ik haast willen zeggen. Ik ga iedereen missen. M’n ouders, familie en vrienden, het leven en rond bewegen hier, het …
Over tien dagen ga ik terug naar het fijne Mexico Lees meer »
En hup: donderdag 7 oktober vlieg ik weer terug naar Mexico. Terug naar de stad, terug naar het land, terug naar Tania, terug naar de vleugels. Het kostte me gek genoeg wat moeite om die knoop door te hakken, zoals het me per definitie altijd moeite kost om een knoop door te hakken. Het voelde …
Hup, en nu rap terug naar Mexico, dagdag met je stomme knoop Lees meer »
Een klein jaartje geleden zweefde ik vrijelijk door het Mexicaanse landschap. Ik had mijn flatje in Breda opgegeven, woonde plots bij een mooie dame en voelde me een soort van bevrijd. Geen vaste grond onder mijn voeten, maar bij lange na niet klaar om te landen. Het was goed. Het brein doet echter gekke dingen …
