BREDA – ‘We feesten graag maar bij verdriet / Ook dan ontbreekt de vriendschap niet’. Vanaf de balkons van de kolossale flat aan de Doenradestraat in Breda klinkt het Doenradestraatlied. Naar Italiaans voorbeeld. Inmiddels duiken vanuit heel het land soortgelijke filmpjes op, van buurten die tezamen een lied zingen. Deze flat bestaat vooral uit senioren. Van zestigers tot negentigers. Zo’n 60% is alleenstaand. ,,Veel mensen hier zaten al behoorlijk in een sociaal isolement, dat wordt er de komende weken denk ik niet minder op. Je hoopt ze er dan toch soms uit te krijgen”, legt Marc Schippers van de bewonersvereniging uit.
Met een megafoon kondigde hij maandagavond het lied al aan. ,,Deze flat loopt in een soort ronding, waardoor ik denk dat het heel mooi kan worden”, legt hij vooraf uit. De tekst van het lied werd in alle brievenbussen gedaan en ook ’s morgens wordt iedereen opgeroepen om vanaf het balkon mee te zingen. En natuurlijk, lang niet iedereen doet mee. Schippers toont zich desondanks heel tevreden. Er gebeurde wat. Schrijfsters van het Doenradestraatlied, Conny van der List en Simone Schippers, zongen vanaf de tuin door een microfoon om het iets van body te geven. Van de 172 voordeuren, zongen hooguit veertig ‘balkons’ mee. Op de achtergrond, aan een straat grenzend aan de Doenradestraat, speelt iemand op de trompet dezelfde melodie. Spontaan. Vlak na afloop van het lied loopt een dame met haar rollator naar buiten. Ze kijkt verwonderd rond, had niks van het lied meegekregen. ,,Ik heb de krant nog niet gepakt en mijn hulp had de muziek hard aanstaan. Ik wist van niks”, klinkt het. Ze vraagt direct aan de buurtbewoners om haar heen hoe het gaat. Maakt zich zelf zorgen dat ze de komende tijd weinig mensen zal zien.
De bewonersvereniging hier bestaat binnenkort vijf jaar. Met sociale activiteiten proberen ze de mensen hier wekelijks samen te brengen. Met schilderlessen, Rummikub en het bij de flat zeer populaire jeu de boules. Een waar toernooi van zes weken, met een jaarlijkse barbecue als climax. De paasbrunch van binnenkort werd door het coronavirus al afgezegd. Een dagtripje om het vijfjarige jubileum te vieren staat op de tocht. Zoals steeds meer activiteiten nu al geen doorgang meer kunnen vinden.
Het Doenradestraatlied werd twee jaar geleden al geschreven, juist omdat er zoveel activiteiten waren. Op de melodie van Joe Dassins Champs-Elysées. ,,Na het pensioen is je leven anders”, legt Schippers’ vrouw Simone uit. ,,Dat maakt deze flat fijn. Het is hier sociaal en er wordt veel gedaan. Niet iedereen doet eraan mee, dat sociale isolement is ingewikkeld. Maar dat coconnetje wordt nu wel kleiner, vrees ik.”
Het is even iedereen op zichzelf. Het is even niet anders. ,,Maar er worden al ideeën aangedragen. Een vrouw die extra zorg wil verlenen. Een bewoonster die haar flinke boekenkast ter beschikking stelt en boeken uitleent. We zouden ook kunnen kijken of we elkaar wat vaker kunnen bellen, of iets als Facetime kunnen gebruiken”, denkt penningmeester Wim Rijvers hardop na. De bewonersvereniging hoopt dan ook dat bewoners met ideeën komen. Om het sociale isolement tot zover het kan te beperken.
