NEVADO DE TOLUCA – ,,Eerlijk: een hike als dit is inmiddels echt een eitje voor me”, roept Coen van den Akker (45), en loopt met ferme pas door. We bevinden ons bovenop de Mexicaanse vulkaan Nevado de Toluca, op ruim 4600 meter hoogte. De ijle lucht maakt ademen lastig, de uitzichten maken dat echter goed en zijn letterlijk adembenemend. Van den Akker, afkomstig uit Groot Dochteren nabij Lochem, is toergids bij zijn eigen Naranja Tours. En is gevestigd in Mexico Stad.
(Dit verhaal verscheen eerder in De Stentor)
De oranje VW Combi uit 1986 van Van den Akker arriveert om 4 uur ’s morgens in Parque México, nabij de hippe wijk Condesa. Al gauw komen er diverse mensen tevoorschijn, bepakt en bezakt. Van den Akker springt energiek uit het busje en verwelkomt iedereen op vrolijke toon. Sommige van hen kent hij al van eerdere tours, anderen zijn ook nieuw voor hem. Vandaag: twee Nederlanders, een Noor, een Amerikaan, twee Engelsen en een Guatemalteek. ,,We zijn met een internationaal gezelschap vandaag, dus de voertaal wordt Engels”, kondigt hij aan. De boomlange Nederlander Marco mag voorin, de overige zes hikers nemen plaats in het oude busje. En al gauw vertrekken we naar Nevado de Toluca, één van de hoogstgelegen vulkanen van Latijns-Amerika. Met als toetje de twee prachtige meren Laguna del Sol en Laguna de la Luna, die er liggen. De afstand vanuit Parque Mexico is zo’n vier uur rijden. De zes achterin knikkebollen al gauw.
,,Ik denk wel dat dit de laatste keer wordt dat we hiernaartoe gaan”, zegt Van den Akker. De reden voor hem is dat de vulkaan te toeristisch is geworden. De beide meren zijn eenvoudig toegankelijk gemaakt, waardoor er letterlijk busladingen mensen naartoe gaan. Van den Akker wil juist dat zijn tours speciaal zijn. ,,Mijn doel is dat mensen zich zo´n dag of weekend herinneren. Dat het een onvergetelijk avontuur is.”
Van den Akker blijkt een enthousiasmerende en doortastende kerel, ideaal als gids. Hij brengt zijn jeugd door in Lochem en hier ontdekt hij zijn voorliefde voor het hiken. Dikwijls trekt hij erop uit, door de landerijen en de bossen in de omgeving. Denk aan Diekink, de Lochemse Berg en Velhorst.
Hij studeert commerciële economie in Enschedé, zonder echt te studeren. Toch gaat hij als 23-jarige het bankwezen in, maar merkt dat hij zijn leven anders wil inrichten dan zijn leeftijdsgenoten hier. Het door hen uitgestippelde huisje-boompje-beestje, is een levenspad waar Van den Akker juist verre van wil blijven. Hij gaat als projectmanager aan de slag en koerst op die wijze heel Nederland door, met beduidend meer vrijheid. Na vijf jaar gaat hij met zijn toenmalige vriendin op een lange wereldreis. Eenmaal terug, zet hij met twee vrienden een projectkantoor op in Amsterdam en de zaken gaan uitstekend, tot de kredietcrisis komt. Van den Akker besluit te vertrekken en een lange droom in vervulling te laten gaan: solo met een motor een grote ronde Zuid-Amerika, van Buenos Aires tot Buenos Aires.
Na anderhalf jaar keert hij terug naar Amsterdam, waar hij stadssurvivalgids met kajaks wordt; zijn eerste treden als toeristengids. Al snel ontmoet Van den Akker een Colombiaanse en verhuist met haar naar Spanje, waar hij bij een Duitse farmaceut gaat werken. Op dat moment borrelt de liefde voor hiken verder op. In de weekends neemt hij vrienden of familie mee op hiketochten. Van den Akker regelt alles voor hen en noemt zichzelf dan al Naranja Tours. Zijn relatie met de Colombiaanse strandt en enkele maanden later ontmoet hij de Mexicaanse Ana. Zij bezoeken Mexico Stad en in 2017 besluiten ze hier samen te gaan wonen. Van den Akker houdt echter niet van grote steden en ontvlucht de stad zo vaak mogelijk. Hij ontdekt op die wijze de fraaie natuur in de verre omgeving van de stad. In staten als Hidalgo, Puebla, Querétaro en Estado de México. Van watervallen tot de woestijn, van bergtoppen tot valleien, traditionele Pueblos Magicos hoog in de bergen, tot vulkanen.
Inmiddels is Van den Akker vader geworden van Alec (3), is Naranja Tours een echt bedrijf en meerdere keren per maand gaat hij de natuur in met toeristen, in Mexico residerende buitenlanders of simpelweg Mexicanen zelf.
Ditmaal dus Nevado de Toluca. Van den Akker doet er alles aan het ieder naar de zin te maken. Al bij aankomst, verdeelt hij de flessen water, fruit en eten in alle rugtassen. Het is ijskoud, ’s morgens. Handschoenen, een warme jas en een muts zijn geen overbodige luxe en staan in flink contrast met de hoge temperaturen deze weken in de stad. De tocht belooft weliswaar zwaar te worden, maar vereist eigenlijk geen training. Als we de boomgrens passeren, hullen de bergen zich in een dikke mist en kun je hooguit tien meter verder kijken. Ademen gaat ook lastiger. ,,Het weer in de bergen is gigantisch veranderlijk. Het zou zomaar kunnen gaan regenen, of het wordt snel bloedheet. Ik hoop vooral dat de meren straks zichtbaar zullen zijn”, houdt hij de groep voor, want dat belooft het ultieme toetje te worden.
Al lopende vertelt Van den Akker enthousiast en vol bravoure zijn levensverhaal, terwijl de rest van de groep hijgt, puft en haast strijdt met de elementen. Het zorgt ervoor dat de groep al snel één wordt, dat er contacten worden gelegd. ,,Op tours als dit ontmoet je echt mensen. Ontstaan vriendschappen en relaties. Binnenkort zal ons eerste Naranja Tours-baby’tje geboren worden”, klinkt het trots. Als de top in zicht komt en de wolken wegtrekken, neemt de opwinding toe. Laguna del Sol en Laguna de la Luna liggen er prachtig bij. Aan de andere kant rijden toeristenbusjes af en aan, om van ditzelfde beeld te genieten. Maar op deze plek, hoog in de bergen en op een schier onbereikbare plek, heerst de ultieme stilte. De zeven hikers kijken er met open mond naar. ,,Hier doe ik het voor”, grijnst Van den Akker.
