Uur wachten voor het pontje
LAGE ZWALUWE – Het is 11:30 zaterdagochtend als de heer Leenders twee kaartjes koopt voor het Leeuweveerke. Er is echter pas plaats voor hem en zijn vrouw om 12:40. Een wachttijd dus van zeventig minuten. ,,Dan gaan we toch gewoon even lekker zitten en genieten van de omgeving, ik noem dat geen wachten.”
Er zijn maar weinig mensen die afhaken bij het aanhoren van de wachttijd. ,,Wij komen hier op de bonnefooi naartoe, dan vind ik een uur heel netjes. Wat is een uur op een mensenleven?”, relativeert hij, terwijl hij naar de omgeving wijst. Een enkeling kiest ervoor een uurtje extra in de omgeving te fietsen.
Het Leeuweveerke is populair, dat is duidelijk. Op eerste Pinksterdag voeren liefst driehonderdvijftig passagiers mee met het pontje, een record. In de weekends loopt het sowieso regelmatig op naar de driehonderd. ,,En vrijdag, toch een doordeweekse dag, hebben we maar liefst tweehonderd tickets verkocht”, klinkt Thea Leest enthousiast. Zij runt de Beachbos, de horecacontainer bij de aanlegsteiger. Dit rustmoment voor fietsers legt haar niet bepaald windeieren.
Opzienbarend druk is het overigens niet, er zijn zeker geen dranghekken nodig. Het terras bij Beachbos heeft nog genoeg lege tafeltjes. Twee ervan worden ingenomen door een wielrengezelschap van acht man, in totaal zijn er toch echt ‘maar’ tweeëntwintig wachtenden. Het Leeuweveerke doet twaalf minuten over haar tocht naar de Jacominaplaat in Werkendam en twaalf minuten terug. En dan kunnen er nog maar slechts twaalf mensen op de pont, wat de wachttijden verklaart.
Leest merkt dat het prima is. ,,Bij mij aan de kassa kan het druk zijn, maar op het terras is nooit stress.” Er is natuurlijk ook niks mis mee om een uurtje aan de Amer te vertoeven. Het brede water brengt voldoende verkoeling, het uitzicht is fraai. Sinds dit jaar verkoopt Leest de tickets voor de boot, wat voor die rust gezorgd heeft. Vindt ook Leenders. ,,We hoeven niet in de rij te gaan staan om ons plekje op te eisen. We hebben een kaartje voor 12:40, we weten waar we aan toe zijn.”
Toch vraagt een enkeling waarom er nog geen grotere boot vaart. Daar was immers sprake van. Leest: ,,Daar is inderdaad sprake van, meer weet ik er ook niet van. We varen nu nog met deze boot.”
De schippers hoeven nu niet meer voor conducteur te spelen, of politieagent. Een fietser uit Veldhoven vindt een uurtje wachten wel wat lang, beaamt hij. ,,Maar goed, als er een trein bij de NS uitvalt moet je ook al gauw een half uur wachten. We drinken gewoon een kopje koffie en eten een appeltaart. Daar is ook helemaal niets mis mee.”