BREDA – ,,Ja, Tuinzigt is een échte NAC-wijk. Er wonen hier enorm veel NAC-supporters”, wijst Ad Smit in de rondte. Hij is er zonder meer een, zijn voortuin aan de Meidoornstraat is onmiskenbaar NAC. Er staat een setje geelzwarte kuipstoeltjes, nog afkomstig uit de Beatrixstraat. Hijzelf draagt een trainingspak van de Bredase voetbalclub, maar dat komt vooral omdat hij er vrijwilliger is. ,,En zeker, Feyenoord – NAC begint hier meer en meer te leven. Iedereen is er nu al mee bezig, in de gesprekken op straat gaat het bijna nergens anders over.”
Aanstaande donderdag speelt NAC de halve finale in het bekertoernooi tegen Feyenoord, in De Kuip. Nog één stap, nog één horde voor die oh zo lang gekoesterde finaleplaats. Maar wel een stap die NAC al vaker fataal werd. ,,Van FC Twente – NAC ben ik echt een week ziek geweest”, memoreert Café Tuinzicht-uitbater Frank Maas aan 2004, een periode waarin NAC meermaals tot de halve finale reikte. Toen verloor de club in de halve finale na strafschoppen. Zeg de namen van Nourdin Boukhari of Blaise N’Kufo en de frustratie en diepe wanhoop van die wedstrijd komt bij menigeen direct terug.
Maas denkt nog verder terug. Aan NAC – Feyenoord, in 1994. Een affiche waar de stad hunkerend naar uitkeek, maar die de Rotterdammers eenvoudig met 0-3 wonnen. Een anticlimax van jewelste. De verwachtingen, de hoop en telkens weer die teleurstelling dat het weer niet gelukt is. Smit maakte NAC – NEC mee, in 1973, toen NAC de beker pakte. ,,Het zijn dat soort speciale potjes. Zeg niet op voorhand dat NAC kansloos is, want dit zijn juist de wedstrijden waarin ze plots kunnen verrassen”, klinkt het hoopvol. Hij geeft 0-1 op als prognose. ,,Maar ik weet ook wel dat een nederlaag veel realistischer is.”
Even denkt hij terug aan de tijden dat NAC echt presteerde. Een echte rol van betekenis had in het vaderlandse voetbal. Dat de geelzwarte vlaggen wapperden in de wijk. Na de overwinning in Roosendaal op RBC in 2003, waarop NAC Europees voetbal veiligstelde, bijvoorbeeld. Of de vlaggen hier donderdag weer zullen hangen? Hij haalt zijn schouders op. ,,Dat gebeurt eerder bij de finale, denk ik.”
Dat er nu één wedstrijd toe doet, is duidelijk. De competitiewedstrijd tegen NEC, afgelopen vrijdagavond? ,,Nee, dat interesseerde me dan weer echt niets. Niks van meegekregen ook”, grijnst een voorbijganger. ,,Het gaat om donderdag, dan wordt bepaald of het seizoen geslaagd is. Iedereen praat erover.”
Stichting Vak G laat speciale shirts drukken voor deze match, NAC doet dat zelf ook. ,,Dat laat toch zien dat er maar één wedstrijd echt toe doet”, vervolgt de man die niet met zijn naam in de krant wil.
Smit zal de wedstrijd bekijken in het NAC-stadion, donderdag. Het lukte hem niet kaarten te verkrijgen voor de wedstrijd. Maas staat gewoon in zijn Café Tuinzicht te werken, dat dan waarschijnlijk bomvol NAC’ers zit. ,,En Feyenoorders, die ook veel in Tuinzigt wonen. Zoals Ruud, daar”, wijst Maas. Ruud van Erp staat op van de bar en loopt naar het tafeltje waar Maas zit. ,,Ik woon hier al jaren. Vroeger gingen we met zo’n twintig man vanaf hier met de trein richting De Kuip.” Hij baalt ergens ook wel dat NAC maar 1200 kaarten kreeg en niet ‘gewoon’ 5000, zoals toch eigenlijk wel verwacht kan worden van een halve finale. Hij heeft zelf een ticket voor een Feyenoordvak, zoals ie nog hooguit vijf á zes keer per jaar naar Rotterdam afreist. ,,Voor mij zijn dit ook speciale potjes.” Maas luistert het met gespeelde afschuw en irritatie aan. ,,Misschien trek ik jou straks wel even de bar over”, grijnst ie vriendschappelijk.
