Een ochtendje spelen met een kind of met kinderen: het project VVE / Spel Thuis is ervan overtuigd dat dit meehelpt aan de ontwikkeling van een kind. En niet alle ouders spelen met hun kinderen, door allerhande redenen. Ik bezocht een werkbespreking én liep een ochtendje mee met Niena Stoop en Trix Oderkerk. Uitgewerkte tekst staat onder de afbeelding.
De bijna vierjarige Shanaiya Muthulingam reageert uitgelaten als Niena Stoop weer op bezoek komt. Het gezin Muthulingam –bestaande uit Shanaiya, broertje Aron (1,5 jaar) en moeder Anusha- doet mee aan het VVE/ Spel Thuis-traject (zie kader). Stoop is stagiaire van Fontys Hogeschool Pedagogie en tijdens dit wekelijkse uurtje speelt zij met Shanaiya en Aron en betrekt moeder Anusha hier actief bij. Er is uiteraard nagedacht over de invulling van de spellen. Ze zijn leerzaam, zonder overduidelijk educatief karakter. “Zo hebben we vandaag scheerschuim bij ons”, vertelt Trix Oderkerk van Surplus Welzijn, die vandaag met Stoop is meegegaan. “Dat is interessant spul om aan te voelen. Je kunt er vormen mee maken en mee experimenteren.” Shanaiya wordt hierin vrij gelaten, moeder Anusha Muthulingam speelt met haar mee. “Eerst volgt moeder het kind; wat doet Shanaiya met het scheerschuim? Dan gaat moeder zich aanpassen en doet ze hetzelfde als Shanaiya. Vervolgens voegt Anusha een element toe, waarop Shanaiya weer volgt. Zo ontstaat er interactie tussen moeder en dochter.” Anusha volgt de bewegingen van haar kroost van een klein afstandje. Ze komt oorspronkelijk uit Sri Lanka en woont sinds acht jaar in Nederland. Ze is blij dat ze hulp krijgt in deze vorm. Oderkerk en Stoop merken dat kinderen en de ouders erg gebaat zijn bij hun komst en er daadwerkelijk naar uitkijken. “Het is niet voor iedere ouder gemakkelijk om te spelen met hun kinderen, ook als ze dat wel zouden willen. Anusha doet goed mee, waardoor ook haar Nederlands verbetert. Dat is alleen maar bonus.” De komst van de stagiaires bij mensen thuis kent daardoor vooral positieve elementen. “Een kind speelt niet om te leren, maar een kind leert doordat het speelt”, verklaart Oderkerk. Shanaiya legt met gemak een puzzel, Stoop helpt ongezien een handje. “De kunst is om subtiele aanwijzingen te geven en een klein beetje te sturen. Dan heeft ze alsnog het gevoel de puzzel helemaal zelf opgelost te hebben, wat toch zelfvertrouwen geeft.” De Gemeente Breda geeft aan trots te zijn op het project. Wethouder Miriam Haagh van zorg, onderwijs en dienstverlening: “Soms kom ik bij gezinnen thuis en zie ik slechts één speelattribuut: de afstandsbediening. Door te spelen leren kinderen zelf na te denken, zelf oplossingen te verzinnen. Soms is het nodig dat kinderen én ouders daarin iets gestimuleerd worden.”
KADER
Het Centrum voor Pedagogische Innovatie is een intensieve samenwerking tussen Surplus Welzijn en Fontys Hogeschool Pedagogie. Onderdeel is de voorschoolse en vroegschoolse educatie (VVE), waarbij studenten, docenten en professionals nauw samenwerken. Hierbij is spelen het uitgangspunt. “Spelen zorgt voor een totaalontwikkeling, bijvoorbeeld in spraak- en taal”, stelt projectleider Stella Nauta. Kort samengevat: het consultatiebureau stelt vast dat een gezin in aanmerking komt voor dit traject. Stagiaires komen langs bij de gezinnen en spelen gericht met de kinderen en hun ouders. Deze worden hier actief bij betrokken en geadviseerd. De stage wordt verbonden aan een scriptie, waardoor het project zich blijft ontwikkelen. Momenteel worden 310 Bredase gezinnen bezocht en er is inmiddels landelijke interesse. “De vele betrokken partijen hebben één doel: de ontwikkeling van het kind. Dit is een onderbouwde en realistische aanpak, want er wordt gebruik gemaakt van bestaande kennis. Ik ben benieuwd of de Bredase kinderen straks ook daadwerkelijk beter presteren dan het landelijk gemiddelde”, aldus Erik Gerritsen, secretaris-generaal van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
