ACHTMAAL – De vogels tsjilpen luidkeels in de verder stille omgeving. Poëzie, politiek en klassieke muziek vullen de verwarmde tent; het poëziefestival Henriëtte Roland Holst 150 jaar op de Oude Buisse Heide nam eenieder mee in de geschiedenis. Van het gebied, van de dichteres en voormalig bewoonster zelf, van de politiek.
Ieder jaar organiseert Stichting Cultuur Landgoederen Zundert een thematisch evenement op één der zeven landgoederen in de omgeving. ,,We keken in het gastenboek van Roland Holst dat van 1900 tot 1950 op tafel lag. Vele beroemde mensen schreven daarin. Componisten, mensen uit de literaire wereld, politici: we konden met die namen in het achterhoofd een fraai programma in elkaar draaien”, legt Ad de Klerk uit.
De familie zit er al sinds 1543. De komst van Roland Holst zorgde ervoor dat er een kunstenaarskolonie ontstond, dat nog altijd in ere gehouden wordt. Zaterdagmiddag stond PvdA’er Jacques Wallage geprogrammeerd, zondag rechtsgeleerde Wim Voermans. ,,De vrouw van Wallage komt uit de omgeving, Voermans uit Zundert. Zoiets maakt het spannend; zij kennen elkaar goed maar kijken anders tegen de Nederlandse politiek aan.”
Voermans gaf een lezing over ‘de (on)macht van de bevolking in de hedendaagse democratie’. ,,We hebben van drie dingen allemaal écht verstand: onderwijs, voetbal en democratie”, ving hij snedig aan. Regelmatig refereerde Voermans naar de lezing van Wallage, een dag eerder. ,,Hij stelt: het is twee voor 12 wat betreft democratie. Maar hij leidde een grote partij die steeds verder afbrokkelt. Dat betekent niet dat de democratie in het geding is. Het vertrouwen erin is nog onverminderd hoog, het vertrouwen door zij die de democratie bedienen is juist laag.”
De broers Frans en Johan Brosens en Eveline Gommers zijn bezoekers. ,,We komen oorspronkelijk hiervandaan. Als kind ben ik hier veel geweest”, legt Frans uit. ,,Het is fantastisch dat er een heel leuk cultureel programma is op dit prachtige landgoed.” Frans grijnst. ,,Toevallig heb ik Wim Voermans als tienjarig ventje in de klas gehad. Ik had graag door willen praten, ik ben het op sommige dingen niet helemaal met hem eens.” De afsluiting van dit blok was een personificatie van de dichteres zelf, gedaan door actrice Mirte Eggenkamp. ,,Er kwam echt een hele mevrouw binnen; zij hield een toespraak voor het volk. Dat vond ik echt ijzersterk gedaan”, klinkt Gommers vol bewondering.
