PRINSENBEEK – De parochie in Prinsenbeek is deze zondagochtend met zo’n tweehonderd bezoekers redelijk gevuld. Het is vakantietijd; normaliter trekt de dienst gemiddeld zo’n tweehonderdvijftig mensen. “Er is een daling qua bezoekersaantallen door de jaren heen, maar die gaat hier niet heel hard”, zegt bestuurslid Theo van den Hoven.
De samenstelling van de kerkbezoekers is ook elke week anders. “We hebben drie verschillende koren. Een van hen zingt bijvoorbeeld gospel en Nederlandstalig; dan zie je iets meer jongeren in de kerk. Anderen trekt dat juist minder”, geeft Van de Hoven als een verklaring. De 22-jarige Debbie van Triest en de 24-jarige Wouter Schijns hebben sinds drie jaar een relatie. Hij is katholiek, zij protestants. “Dat gaat goed samen, het zou pas onoverkomelijk zijn als één van ons helemaal niet gelovig was. Wij bezoeken ook beide kerken, afhankelijk of we bij Wouter of bij mij zijn. Het geloof staat voor beiden altijd op de eerste plaats”, weet Van Triest. “Het geeft rust, is inspirerend en geeft een gevoel van saamhorigheid”, vult Schijns aan. Het feit dat de parochie in Prinsenbeek betrekkelijk nieuw is (1963), stoort Schijns niet. “Ik geloof in God, niet in een gebouw. Het gaat om de boodschap, waarden, het gevoel.” Jan Voogd uit Kaatsheuvel maakt zich zorgen: er is een groeiende afkeer jegens het geloof. “Veel jongeren zijn op zoek naar zingeving. Dit vinden zij bijvoorbeeld in yoga, meditatie of mindfulness. Die zoektocht is goed, maar de kerk lijkt geen optie meer te zijn. Dat baart me zorgen, het geloof geeft vaak juist antwoorden tijdens die zoektocht.”
