Richard is dol op cassis en op NAC
BREDA – Richard Schouten is 46 jaar en bezoekt sinds 1992 geheel zelfstandig de thuiswedstrijden van NAC. Hij valt op door z’n karakteristieke platte NAC-pet, z’n oranje jas en ritmische ‘schommelmanier’ van dansen. En ook door het immer aanwezige zwarte rietje in z’n mondhoek en het glaasje cassis in de hand. Richard is verstandelijk beperkt en een bekende verschijning bij NAC en in het Bredase uitgaansleven.
Die platte pet met dat oude, schuin aflopende NAC-logo: dat kocht hij gelijk bij de eerste wedstrijd die hij bezocht, in 1992 dus. Sindsdien draagt hij ‘m altijd, zijn ze onafscheidelijk. Het is op wedstrijddagen het eerste dat hij pakt, voordat hij naar het stadion vertrekt.
Toen de club nog ’s zaterdags in de eredivisie speelde, begon zijn avond altijd in café Markhoek. ,,Ging ik eerst met de fiets daarheen en dronk ik cassis. Vanaf dit café reed een bus naar het stadion. Die mannen letten goed op me, zorgden ervoor dat ik de bus na de wedstrijd ook terug nam.” Vanuit Markhoek pakte Richard z’n fiets weer en reed door naar de stad.
Maar sinds NAC op vrijdag speelt, gaat Richard rechtstreeks. Soms op de fiets, soms met de deeltaxi. Naar NAC gaan geeft ‘m ontzettend veel plezier, maar eenmaal ervoer hij oprecht doodsangsten. Na de nacompetitiewedstrijd tegen Top Oss (2006, 2-2, red.) braken er ernstige rellen uit. Richard stond er middenin en raakte in paniek: hij had geen idee wat hij moest doen. ,,Iemand ontfermde zich over me, trok me het stadion in en bracht me naar een keuken. Daar heb ik de hele avond gestaan, in alle veiligheid en rust. Om half 2 werd ik door mijn zus opgehaald. Zij was dankbaar dat er zo goed op me werd gelet.”
Vaste prik tijdens wedstrijden: in de rust een kijkje nemen in café Beatrix. ,,Om muziek te luisteren, te dansen en cassis te drinken.” Richard mist veel goals en weet regelmatig de uitslag niet; het voetbal is niet belangrijk. ,,Ik hoop gewoon dat ze het goed doen en dat ze weer eens promoveren. Als NAC verliest, drink ik m’n verdriet weg. Met cassis.”
Naast NAC heeft Richard nóg een grote passie: geurtjes. Of, concreter, aftershaves. Op zaterdagmiddag gaat hij daarom graag naar een parfumerie om te ruiken. ,,Daar mag ik altijd testen, zo ken ik echt al talloze geurtjes. Eigenlijk zou ik best willen deelnemen aan een show als Wedden Dat… Ik ben ervan overtuigd dat ik een enorme hoeveelheid aftershaves van elkaar kan onderscheiden.”
Richard gaat ook volgend jaar weer naar NAC. Hij voelt zich er bijzonder welkom. ,,Ik klets op de tribune veel met de mensen en zing altijd mee. Zo vind ik het geweldig als er carnavalsliedjes gezongen worden, maar het allermooiste lied blijft toch het clublied: ‘hé, hé, hé, hé hup NAC!”
