BAVEL – De vijfjarige Bram zit gehurkt op zijn stoel op de B-Side. Zo kan hij direct opveren als de rest dat ook doet en mist hij niets. Roept ‘Oeh’ als de keeper de bal heeft; iedereen riep ‘Oeh’ toen hij de bal tegenhield, dus voor Bram staat voor nu vast: als de keeper de bal heeft, dan roepen we ‘Oeh’.
Nee, Bram snapt nog niets van voetbal. Voor vader Steven Looijens is dit een bijzonder moment: Bram gaat voor het eerst met hem mee, naar NAC – Ajax. ,,Het was voor mij belangrijk dat de stadionlampen aan zouden staan.”
Vader Hans nam Steven in 1987 ook mee. NAC – Heracles, 0-2. NAC bungelde onderaan in de Eerste Divisie, Steven was verkocht. ,,Mijn vader ergerde zich die dag kapot aan NAC, ik herinner me de sfeer en vond het fantastisch.” Bram is nu de vierde generatie van Looijens die naar NAC gaat. Ook Hans ging aan de hand van zijn vader, in de jaren ’50.
,,Bewust heb ik Bram niets verteld over NAC. Wilde het hem zelf laten ontdekken, zonder het in te kleuren. Ik was nerveus, hoopte écht dat hij het leuk vond”, stamelt Steven. Maar Bram genoot zichtbaar. ,,Iedereen was lief voor Bram, zó ontwapenend. Mensen die normaal heel boos kunnen schreeuwen hielden zich in. Bij de toiletten mocht hij vóór.”
Steven was wat nerveus, wilde dat het goed ging. Als een speler van Ajax na enkele minuten op de grond ligt, ontploft de B-Side. Bram snapt het niet, wil weten waarom iedereen de Ajacied ‘aansteller’ noemt. Bram bleef vragen stellen, reageerde op alles dat hem opviel. ,,Hij vond het dus leuk! Hij glunderde negentig minuten.”
Bram hóeft geen NAC-supporter te worden van zijn vader. ,,Maar ik bied het hem aan. Bij NAC kan een euforie ontstaan die nergens mee te vergelijken is. In het dagelijks leven ervaar je dat nooit; als NAC wint geeft dat een niet te evenaren emotie.”
Ook tegen Vitesse mag Bram mee. ,,Ajax was specialer, omdat het de eerste keer was. Hij was nu meer met andere dingen bezig.” Het hoogtepunt komt in de rust. Tot driemaal toe lopen Steven en Bram naar beneden voor een broodje frikandel; de eerste twee keer zijn de broodjes op. ,,Die hele onderneming vond hij geweldig.”
In de tweede helft voelt Bram dat er iets speciaals gebeurt in het stadion. ,,Hij vroeg me of ik hem op wilde tillen; hij wilde de deining van de dansende tribunes zien en hij genoot.”
Nee, Bram zal echt niet heel vaak meegaan, voorlopig. Eigenlijk wilde Steven hem ook op iets latere leeftijd meenemen. Maar de kop is er nu wel af. ,,We kregen zoveel reacties. Mensen die naar ons toekwamen en over hun eerste ervaringen met het Avondje NAC vertelden. Die sociale betrokkenheid op de tribune gaf me oprecht een heerlijk gevoel.”
Ook tegen Vitesse mag Bram mee. ,,Ajax was specialer, omdat het de eerste keer was. Hij was nu meer met andere dingen bezig.” Het hoogtepunt komt in de rust. Tot driemaal toe lopen Steven en Bram naar beneden voor een broodje frikandel; de eerste twee keer zijn de broodjes op. ,,Die hele onderneming vond hij geweldig.”
In de tweede helft voelt Bram dat er iets speciaals gebeurt in het stadion. ,,Hij vroeg me of ik hem op wilde tillen; hij wilde de deining van de dansende tribunes zien en hij genoot.”
Nee, Bram zal echt niet heel vaak meegaan, voorlopig. Eigenlijk wilde Steven hem ook op iets latere leeftijd meenemen. Maar de kop is er nu wel af. ,,We kregen zoveel reacties. Mensen die naar ons toekwamen en over hun eerste ervaringen met het Avondje NAC vertelden. Die sociale betrokkenheid op de tribune gaf me oprecht een heerlijk gevoel.”
