De Breda Loco’s zijn inmiddels niet meer weg te denken uit de NAC-supporterscultuur. De stichting werd in 2001 opgericht als protestbeweging, maar inmiddels richten ze zich meer op constructieve samenwerkingen. Met supporters onderling, met NAC, met autoriteiten, met andere clubs.
Een goed voorbeeld is de traditionele boottocht naar Waalwijk. “Dat organiseren we van het eerste overleg met de autoriteiten in die plaats, tot en met de werkelijke bootreis. Wij zorgen ervoor dat deze dag vlekkeloos verloopt”, vertelt Bram van Doorn. De activiteiten van de Loco’s zijn veel breder geworden dan alleen maar spandoeken, wil hij maar zeggen. “Neem de uitwedstrijden. We zetten momenteel nadrukkelijk in op normalisatie, willen in gesprek met lokale autoriteiten over ons bezoek aan uitwedstrijden. De angst regeert momenteel. We zitten bij burgemeesters aan tafel, beargumenteren waarom dat best iets soepeler kan. Nodigen ook supporters van bijvoorbeeld De Graafschap uit een biertje te komen drinken, als signaal.”
Sfeeracties blijven de corebusiness van de Breda Loco’s. Aan de muur in Toren 3, hun honk, hangt een prachtige foto van massaal vuurwerk voor aanvang van NAC – Ajax (2008). “De regels daaromtrent zijn streng geworden, dat soort vuurwerk is verboden. NAC mag niet door ons in de problemen komen, dus zoiets zit er niet meer in. Onze activiteiten moeten een meerwaarde zijn voor de NAC-beleving, het mag NAC niet schaden”, legt Pim van Doorn uit.
Het Avondje NAC kun je niet regisseren, hooguit stimuleren. De Loco’s proberen randvoorwaarden te creëren, waarop een Avondje wellicht ontstaat, luidt de filosofie van de mannen.
In mei kon NAC promotie afdwingen ten koste van Willem II, het resultaat mag bekend zijn. Voor het feest op de Grote Markt lagen ‘de allermooiste spandoeken die de Loco’s ooit maakte’ klaar; het publiek heeft ze echter nooit gezien. “De gemeente Breda en NAC hadden ons gevraagd er een NAC-feest van te maken. Zo lagen er hele vette verticale banners klaar, voor het feestje op de Grote Markt. Enerzijds zuur, maar het heeft toch ook wel weer wat moois, toch?”, glimlacht Midas van Gils.
De stichting bestaat momenteel uit zo’n vijftig fanatieke vrijwilligers. “Het zou tof zijn als er weer wat nieuwe jongeren komen, we proberen die drempel laag te houden. Het leuke is dat hier heel divers pluimage komt, afkomstig van alle tribunes”, omschrijft Stefan Vogels. Dat NAC momenteel een divisie lager speelt, demotiveert de mannen geenszins. “Over tien jaar vinden we dit een cult-periode. Het draait ook niet zozeer om sportieve resultaten; hier ontstaan ook vriendschappen. We spreken regelmatig af, op wedstrijddagen is de toren al om twee uur open. Als er echt iets urgents speelt bij NAC, ontstaat er hier een explosie aan creativiteit en worden de mooiste spandoeken gecreëerd. Dat blijft toch een kick geven.”
