Lange Nederlandse Maarten en kleine Armeen Garik zijn voetbalbuddys
Gebroederlijk staan Garik (21) en Maarten (27) tegen een hekje, aan de zijlijn van het hoofdveld van PCP. Ze praten intensief met elkaar, terwijl er op dat veld gevoetbald wordt. Garik en Maarten zijn buddy’s, vrienden, gekoppeld door de stichting Buddy to Buddy.
Garik vluchtte zo’n acht jaar geleden vanuit Armenië naar Nederland. ,,Het is er onrustig, ik zou het leger in moeten. Dat wilde ik niet. Als ik nu een stap in mijn geboorteland zet, moet ik voor twee jaar de gevangenis in wegens dienstweigering.” Veel Armeniërs in Nederland kent Garik niet. Hier en daar een Rus. Of een Oekraïner, maar niet in Breda. Garik heeft, ondanks z’n inmiddels lange tijd in ons land, nog altijd geen officieel Nederlands paspoort. Waarom weet hij niet goed, maar hij mag in ieder geval niet werken. Nu sport hij veel. En hij werkt als vrijwilliger in een kringloopwinkel, op de elektronica-afdeling. ,,Daar was ik altijd al mee bezig, ik wil me in de toekomst graag bezighouden met ICT, websites bouwen.” En, hij ontmoet graag andere mensen, om z’n sociale leven in Nederland wat te vergroten.
Maarten studeert vrijetijdsmanagement en organiseert daarnaast feesten. ,,Op een ochtend werd ik wakker met een kater. Het voelde ineens allemaal zo eendimensionaal. Ik wilde meer doen, verdieping zoeken en mensen kunnen helpen.” De lange Nederlandse Maarten gaf zich op als buddy en werd gekoppeld aan de kleine Armeen Garik. ,,Dit zijn mensen als jij en ik. Het is leuk om hen te ontmoeten, om je te laten inspireren en ook zelf te inspireren. Met Garik heb ik prachtige gesprekken. Het leuke van Buddy to Buddy is: ik wil deze mensen leren kennen en zij mij. Bij die ontmoetingen gebeurt altijd veel moois.”
Tweeëntwintig ‘oude Bredanaars’ hebben via Buddy to Buddy tweeëntwintig ‘nieuwe Bredanaars’ ontmoet. Het platform is opgericht door Hannah Wiersinga en Anne van Engelen, tijdens hun studie Cultureel Maatschappelijke Vorming aan Avans. Inmiddels is het een stichting, opdat het project gecontinueerd wordt, met Facebook als voornaamste platform. ,,En wij luisteren daarbij vooral naar hen. Wat willen zij? Hoe kunnen wij hen een hand toereiken? Hoe kunnen wij verbinden? En ja, dat is vooral voetbal. Dat vinden ze allemaal leuk.”
Vanmiddag werd er dan ook een laagdrempelig, kleinschalig voetbaltoernooitje georganiseerd voor statushouders, op het veld van PCP. Diverse instanties waren betrokken, net als een enorme diversiteit aan nationaliteiten. Het idee? Niet zozeer competitief, maar vooral verbinden. Nieuwe mensen ontmoeten. ,,Op straat spreek je niet zo snel een Armeen aan om wat te gaan drinken. Je ontmoet deze mensen gewoon niet. En zij ons niet. We moeten juist verbinden, elkaar opzoeken, want het werkt écht verrijkend”, geeft Maarten aan.
