Het is zondagochtend, kwart over 11. Het traditionele Gospelconcet in de Grote Kerk. De Nigeriaanse zangeres Justina Lee Brown en de Britse zangeres Denise Gordon krijgen het voltallige publiek al zo vroeg op de ochtend letterlijk op de banken. Massaal wordt het ‘When the saints go marching in’ meegezongen.
Onder dat publiek bevinden zich dertig Israëli, die speciaal overgekomen zijn voor het Jazzfestival en voor vrijwel ieder optreden ook kaarten hebben aangeschaft. Ze zingen luidkeels mee en klappen hun handen stuk. ‘Leader of the group’ is Daniel Wlodasvky, die bij een productiemaatschappij werkt. “Ons bedrijf organiseert klassieke- en jazzconcerten in Israël”, legt hij uit.
In die hoedanigheid bezoeken hij en een grote groep Israëlische jazzliefhebbers wereldwijd dit soort festivals. “Wij organiseren, een wisselende groep haakt aan, zo ook deze dertig. Deze zomer gaan we nog naar Ascona in Zwitserland en ook naar Perugia in Italië.” De groep heeft genoten van de afgelopen vier dagen in Breda.
“Wat een prachtige stad. Overal is jazz en wat opvalt is dat er overal gelachen wordt. Er is niet alleen humor in het publiek, maar wat me opviel was dat er ook op het podium zoveel grapjes onderling gemaakt worden en dat er dus ook echt gelachen wordt. Dat heb ik nog nooit zo gezien bij jazz. Ik wil me overigens via jou verontschuldigen voor ons eigen gedrag de laatste dagen: het zou kunnen dat we iets te uitbundig gelachen en gedanst hebben. Sorry als iemand zich daaraan gestoord heeft.”
Het gezelschap bracht de nachten door in het gloednieuwe vijfsterren Nassau Hotel. “Een soort klooster denk ik? Eerlijk gezegd viel het een beetje tegen, we zijn echt beter gewend.” Als Daniel m’n ongeloof merkt, gehaast hij zich toch wat complimenten toe te voegen. “Verder ziet het er prachtig uit en we weten dat we één van de eerste gasten zijn. Het moet zich denk ik nog ontwikkelen tot tophotel. Modern en bijzonder is het wel!”
Het viel de groep op dat er overal, maar dan ook echt o-ve-ral, bier is. “Drinken in overvloed, overal taps. Ik geloof dat de Bredanaar wel van bier houdt en dat treft: dat lusten wij ook wel! Maar even hè, tóch even een kritische noot. Eten na 9 uur in een fatsoenlijk restaurant?
Geen idee hoe dat normaal gesproken hier is, maar tijdens dit festival was dat dus niet te doen. Dat misten we wel.” Maar overall maakte het Jazzfestival grote indruk op de Israëliërs. “Wij hebben dit prachtige weer speciaal meegenomen uit Israël, jullie gaven ons een fantastisch festival terug. Dit gospelconcert… die twee bloedmooie zangeressen… die band.
Er was dit weekend zoveel te zien in Breda, zoveel variatie en zo’n hoog niveau. We liked it. We really did.”
