Ondertussen in het Amphia

Twee kleine, blauwe, elektrische busjes rijden af en aan tussen het Amphia Ziekenhuis en haar gloednieuwe parkeergarage. De capaciteit? Maximaal zeven mensen, maar dan is het wel hutjemutje. Een gratis service van het ziekenhuis waar vooral met deze koude dagen gretig gebruik van gemaakt wordt. ,,Voor mensen die slecht ter been zijn is het toch nog best een eindje”, wijst chauffeur Benny op de pakweg 400 meter. ,,We blijven zowel in de parkeergarage als voor de ingang ongeveer twee minuten wachten. De busjes hoeven niet vol te zijn, we rijden gewoon en de wachttijden zijn kort.”

Het echtpaar Toon en Antoinette van Geloof uit Made zijn enthousiast. ,,We hebben het eigenlijk niet nodig, maar de chauffeur stond erop. Vooral in die kou is dit toch wel een prettige luxe!” De heer Van Tiel is slecht ter been. ,,Het lukt wel, maar ik kies natuurlijk met liefde voor het gemak.” De accu van de busjes houden het normaliter een hele dag vol. Tenzij het regent, dan zorgen de ruitenwissers ervoor dat deze sneller leeg gaat. Vandaar het witte reservebusje. ,,Het is leuk in te voelen hoe de sfeer in de bus is”, vertelt chauffeur Henk. ,,Men komt van het ziekenhuis of gaat erheen; dat kan met nare redenen zijn. Als ik merk dat de sfeer jolig is, ga ik daarin mee. Dan doe ik bijvoorbeeld alsof we in een safaribusje zitten, of doe ik een toeristentour. ‘Rechts van u ziet u…’, en vul maar in. Het busje is voor sommigen ook haast een attractie. Mooi toch?”, besluit hij.