GILZE – ,,Dit vonden we een mooie zin. Je kunt uitvliegen, maar je wortels blijven toch hier liggen”, duidt Marielle Doremalen de titel van dorpsgedichtbundel ‘Waar mijn wortels vleugels werden’. De zin komt uit een gedicht van Badia et Talabi, dat ook opgenomen is in de bundel. Deze wordt vrijdagavond gepresenteerd in De Hof in Gilze.
Ongeveer veertig gedichten, die Gilze, Rijen, Molenschot en Hulten pogen te vangen. Voor de helft geschreven door beroepsdichters, de andere helft door bewoners zelf.
De afgelopen maanden werden bewoners opgeroepen zich creatief te uiten over hun woonplaats. Jan de Jong van de heemkundekring verzorgde daarom een gratis workshop. ,,Dat leverde leuke reacties op. Er zijn nu gedichten uit alle vier de dorpskernen”, vertelt Doremalen.
De gedichten raken je, zegt Doremalen. De loftuitingen, de weemoed, de diepere betekenis in bepaalde poëtische zinnen. ,,Het gaat veelal over bepaalde plekken. Over gevoelens. Er is een inwoner van Gilze die hier niet geboren is. Het gedicht beschrijft dat je er dan nooit echt bij hoort.”
Professionele dichters reden samen door de vier dorpskernen ter inspiratie. Door hen werden nog vijf gedichten geschreven over belangrijke instellingen uit de regio, zoals de Voedselbank, Weggeefhoek, Vluchtelingenwerk, Heemkring en MFA De Molenwiek. ,,Bij de Voedselbank zal het gedicht op de gevel gespoten worden door een kunstenaar. Bij De Molenwiek zijn ook al plannen om er iets meer mee te doen.”
