ZUNDERT – Twintig buurtschappen maken zich al maanden op voor het Corso, op 1 september. Op 29 juni openbaarden zij hun ontwerpen in de vorm van maquettes, traditioneel tijdens de Aardbeienfeesten. Twintig buurtschappen, twintig totaal verschillende wagens. Van de Afrikaanse savanne tot de diepste oceanen. Van de Vikings tot diep in het oerwoud. En ja, dan zijn er diverse buurtschappen die extra opvallen, waaronder Molenstraat met hun ‘Sokpoppen’ en ’t Stuk met hun ‘Terracottaleger’. De eerste corsowagen kent de jongste ontwerpers uit de historie van het Corso, de tweede is eveneens uniek: de wagen ontbreekt; er wordt louter gebruik gemaakt van figuranten.
Is de 4-jarige Mado de jongste ontwerper uit de historie van het Zundertse Corso? Zonder twijfel. Buurtschap Molenstraat komt met hun creatie ‘Sokpoppen’. Er rijden straks zes totaal verschillende sokken in zes verschillende standen door de Zundertse straten. Ontworpen door zes jeugdige Molenstraters. Het buurtschap organiseerde speciaal daarvoor een kinderfeestje, waar volop geknutseld kon worden. Met sokken, want dat stond al wel vast. De één ging aan de slag met een voorbedacht plan, de ander pakte lukraak hetgeen gevonden werd en maakte zo een eigen sokpop. Uit de ingeleverde sokpoppen werden zes ontwerpen gehaald: de creaties van Mado, Julie (6), Medde (8), Belle (10), Jayden (11) en Evy (12). Hoe bijvoorbeeld Belle te werk ging met de sok die zij Nine noemde? ,,Eerst pakte ik een witte sok. Ik vond al snel een rode neus. Van de onderkant van een bekertje maakte ik een hoedje. Op de rug plakte ik toen knopen van verschillende kleuren.” Tijdens het Corso is haar sok dertig keer zo groot. ,,Het is wel een gek idee dat mijn sok straks zo groot door Zundert rijdt!” Evy maakte een vrolijk monstertje, dat ze Sokkeline noemde. ,,Ik had een zwarte sok met gekleurde stipjes. Met twee bolletjes met antennes zweven er nu planeten omheen.”
Het idee kwam dan wel van de reguliere ontwerpers van Molenstraat. Ze laten het bij wijze van experiment volledig aan de kinderfantasie. Er wordt niets veranderd, de sokken die de kinderen ontwierpen worden zo identiek mogelijk nagebouwd.
Ook bijzonder: het Terracottaleger van ’t Stuk. De winnaars van het vorig jaar maken geen gebruik van een wagen, een unicum. Het mag, maar er is toch discussie: een wagen mag maximaal 4,5 meter zijn. Dat betekent ook dat de zes pelotons aan mensen die breedte dienen te behouden. ,,We waren ook niet van plan een polonaise te lopen of te gaan slingeren”, lacht ontwerper Johan Raats. Toch zullen ze over twee weken aan de Raad van Buurtschappen en aan de Gedragscommissie moeten laten zien dat die breedte niet overschreden wordt. ,,Dat moeten laten zien is dan weer niet uniek, dat gebeurt vaker. We hebben er een goed gevoel over.” De keuze om geen wagen te gebruiken, kwam simpelweg zo uit. Tijdens het tekenproces bleek de wagen overbodig. ,,We hebben altijd wel als doel om vernieuwend te zijn, om aparte dingen te doen. Maar dit kwam plots in het proces.” De reacties vanuit andere buurtschappen ervoer Raats als ‘frustrerend’. ,,Je bouwt het Corso samen, dan verwacht je toch coulance. Er kwamen hakken in het zand.” Want ondanks de discussie behoort het Terracottaleger, bestaande uit 101 figuranten, toch tot één der favorieten.
