Op zaterdag 19 maart 2016 organiseerde het Amphia een Open Dag. Ik bezocht de Bredase vestiging aan de Molengracht én de Oosterhoutse vestiging. Oosterhout maakte de meeste indruk.
Eens in de twee jaar organiseert het Amphia een open dag, in het kader van de Week van Zorg en Welzijn. Afgelopen zaterdag opende het ziekenhuis de deuren aan de Langendijk en de Molengracht in Breda, als ook aan de Pasteurlaan in Oosterhout. In totaal trok het evenement zo’n 6400 geïnteresseerden.
De nieuwbouw aan de Bredase Molengracht wordt met enig argwaan gevolgd in Oosterhout. Diverse bezoekers aan de open dag vrezen dat het ziekenhuis te zijner tijd toch z’n deuren zal sluiten. “Ik ben nu 82. Als dit dicht gaat, moet ik met een deeltaxi helemaal naar Breda? Dit is in alle opzichten zo’n fijn ziekenhuis”, vertelt een bezoekster. Er is voorlopig echter geen sprake van sluiting, het ziekenhuis zal hooguit veranderen.
In tegenstelling tot de 24-uurszorg van de Bredase Molengracht, is het Amphia Pasteurlaan in het weekend gesloten. Hierdoor kunnen alle deuren nu open. Deze open dag spreekt dan ook tot de verbeelding; nauwelijks folders of droge voorlichting, maar directe confrontatie. Een zwevende schaar bewijst het magnetische veld rond de MRI-scan. De CT-scan is een soort kermisattractie: kinderen kunnen plaats nemen op de bank die in alle richtingen bewogen kan worden. Maar er is meer te zien tijdens deze open dag: op de vijfde verdieping is het Slaapcentrum, waar slaapstoornissen kunnen worden getraceerd en hopelijk ook verholpen. De 8-jarige Thela ligt in een ziekenhuisbed en is volgehangen met draadjes. Verpleegkundige Koen Florijn: “Deze draadjes kunnen epilepsie opsporen. Als die draadjes op deze lieve actrice zitten, heb je toch gelijk de aandacht.” Thela zelf kijkt een film op een tablet. “Ik lig al uren op bed, daar word je nogal moe van.” Een verdieping lager is het dermatologisch dagcentrum. De van origine Hindoestaande Padminie Gajadhar heeft vitiligo, wat zich in donkere vlekken op een blanke huid uit. “We vragen aandacht voor deze huidaandoening, je wordt toch raar aangekeken op straat”, verklaart voorzitter Paul Monteiro van de landelijke vereniging voor Vitiligopatiënten. “Door direct uit te leggen dat je deze huidaandoening hebt, haal je de spanning weg. Hier zijn veel kinderen, we willen hen vooral voorlichten. Wij hebben vitiligo, verder zijn we in perfecte gezondheid. Noch in de wetenschap, noch in de maatschappij is er aandacht voor. Wij willen onszelf laten zien.” De vriendinnen Nycky, Lynn, Bente en Marit vonden het een geslaagde open dag. “Leuk én leerzaam. Je ziet veel en mag ook veel doen, zoals met een naald in een ader spuiten.”
